การตั้งสํารองหนี้สูญ ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ มีผลต่องบอย่างไร
การตั้งสํารองหนี้สูญ คือ รายการที่ประเมินแล้วว่ากิจการอาจจะไม่ได้รับการชำระหนี้จากลูกหนี้การค้า จึงต้องทำการตั้งสำรองส่วนนี้ไว้ ซึ่งถือว่าเป็นค่าใช้จ่ายอย่างหนึ่ง มักจะไปรวมกับ SG&A
ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ คือ รายการที่ไปปรับปรุงลูกหนี้การค้า เพราะเมื่อได้ตั้งสำรองไปแล้ว ลูกหนี้การค้าจะลดลง เกิดจาก ลูกหนี้การค้า – ค่้าเผื่อสงสัยจะสูญ
ก่อนอื่น ก็ทำความเข้าใจสมการบัญชีก่อน
(งบดุล) สินทรัพย์ = หนี้ + ทุน
(งบกำไรขาดทุน) กิจการดำเินินงานมี รายได้ – ค่าใช้จ่าย เป็น กำไร(ขาดทุน) ซื้อส่วนนี้จะทำให้ ส่วนทุน เพิ่มหรือลด
ดังนั้นจึงรวมสมการเป็น
สินทรัพย์ = หนี้ + ทุน + (รายได้ – ค่าใช้จ่าย)
ย้ายข้าง
สินทรัพย์ + ค่าใช้จ่าย = หนี้ + ทุน + รายได้
หลักการง่าย ๆ คือ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สมการทางบัญชีต้องดุลกันเสมอ
จึงขออธิบายเป็นแผนภาพดังต่อไปนี้
ในตัวอย่างต่อไปนี้จะแสดงว่า การตั้งสํารองหนี้สูญ ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ มีผลต่องบอย่างไร โดย จะพิจารณาเฉพาะส่วนที่เพิ่ม ลด จากปกติเท่านั้น ส่วนที่ไม่เกี่ยวของจะเป็น 0
ด้านซ้าย การตั้งสํารองหนี้สูญเป็นค่าใช้จ่าย (เพิ่มขึ้น) ค่าเผื่อหนี้สงสัยจะสูญ ทำให้สินทรัพย์ (ลูกหนี้การค้าลดลง) ในจำนวนที่เท่ากัน หักลบกลบกันพอดี
ด้านขวา หนี้, ทุน, รายได้ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป็น 0 หมด
ดังนั้น สมการ ด้านซ้าย = ด้ายขวา
ต่อมา ในงบกำไรขาดทุน รายได้ = 0 ค่าใช้จ่าย (การตั้งสํารองหนี้สูญ) = 1,000 ทำให้ มีผลขาดทุน 1,000
ไปกระทบต่องบดุล ทำให้ส่วนทุน ลดลงไป 1,000 เช่นเดียวกัน
พิจารณาเฉพาะงบดุล
สินทรัพย์ = หนี้ + ทุน
-1,000 = 0 – 1,000
ดุลกันพอดี
(ต้องขออภัยที่ไม่ได้ทำภาพใหม่ให้สวย ๆ ดูไปดูมาเขียนด้วยมือก็คลาสสิกดีเหมือนกันครับ 55)
likestock
